این عنکبوتا که قرمز و خیلی ریزن، دیدین؟ یکیشون داشت رو سیم شارژر راه می رفت و برمی گشت. این کارو هفت هشت باری کرد. فکر کردم چه الکی! چه بیخود! چی می فهمه از این رفت و برگشت؟ چی میخواد از جون خودش ساعت ۳/۵ صبح!!بعد دیدم خودم توی همین چند دقیقه، چند بار طول زیرزمینو رفتم و برگشتم. نه که الکی. ولی به نظر الکی.حداقل حرکت اون قرمزه نسبت به طول بدنش، فکر کنم از مال من بیشتر بوده.چمیدونم. شایدم یه سیگنالی داشته میداده با این کارش.من چی کار می کنم؟ من چی می
نوشتۀ زیر را تا حداقل 10 خط ادامه دهید:
باید به چند نفری سر می‌زدم و در کنارش کلی خرید هم بود که باید انجام میدادم. به زحمت از میان مردمی که در هم می‌لولیدند رد میشدم تا سریع‌تر به کارهایم برسم. یک بار که سعی کردم خودم را از بین چندتا دختر و پسر که سرگرم بگو و بخند بودند خودم را عبور بدهم پلاستیکی که دستم بود گیر کرد به دست یکی از دخترها و هر چی توی آن بود پاش خورد روی زمین. بدون اینکه اصلاً اهمیت بدهند به راهشان ادامه دادند. وسط جمعیت نشستم
دیروز بعد از ظهر بود که فهمیدم مریض شدم. خوابیدم و با تب شدید، گلودرد و سرفه بیدار شدم. کلی غلت زدم توی رخت خواب و به زور غذا خوردم و اینها. سپس رفتم دکتر و یه سرم زدم و برگشتم. دکتر برام سه روز استراحت نوشت و گواهی کرد.
امروز هیچ کار درسی و علمی نتونستم انجام بدم. رفتم سر وقت لایحه بودجه ایران تا یکم بررسیش کنم.
خانه را که تعمیر کردیم، اطراف پنجره را گچ نگرفتیم. دیشب از روزنه های کنار پنجره یک گنجشک سیاه بخت وارد اتاقم شده و خودش را دیوانه وار به در و دیوار میکوبید. دمش کنده شد، بالهایش تمام زخمی شد.
من در همان حالت خواب و بیداری، پنجره اتاق را باز کردم تا خودش را نجات بدهد. در همان حال به رخت خواب برگشتم و به خواب عمیقی فرو رفتم.
با صدای اذان که در گوشم سوت کشید بیدار شدم و به اطرافم نگاهی انداختم. هوا خیلی سرد و کشنده بود و من تنم در برابر سرما نازک و
دیشب خواب دیده یک پسر کوچک در بغل دارد. از خواب پریده، دیده بچه کنارش نیست. هول کرده و توی سرش زده که کجا رها کردم این بچه را بی شیر و غذا؟ بعد به خودش آمد. آرام نشست توی رختخواب. گفت فکر کردم یادم رفته بچه‌م رو. گفت بعضی وقت‌ها هم خواب می‌بینم دختر خانه‌ی آقامم در باغ و دو سه روز یادم رفته غذای گاو و گوسفندها را بدم.
از خرید كه برگشتم دیدم بچه ها از شدت گریه چشمهاشون سرخ شده . گفتم : غلامرضا ! فاطمه و علی چشونه ؟ گفت : براشون قصه كربلا رو تعریف كردم .
دیدم داره نماز می خونه . پاشدم نمازم رو خوندم . می خواستم بخوابم كه گفت : هنوز اذان صبح نشده ، الان وقت نمازشبه . تازه فهمیدم داستان زنگ موبایل قبل از اذان چی بود .
خیلی اهل مناجات بود و علاقه زیادی به صدای آقای سلحشور داشت . تموم زندگیمون بوی مناجات داشت . عادت كرده بودیم غلامرضا رو با ذكر و مناجات ببینیم .
به هزار دلیل رابطه عاطفی نادرستم حدود 10 روزه که تموم شده تنها چیزی که
بیشتر از همه آزارم میده اینه که اون الان با کیه و چیکار میکنه. با
اینکه میدونم بقول شاعر تو با من چه کردی که با دگران بکنی تو بمان و
دگران ، وای به حال دگران. ولی چرا باز مثل خوره شده !! هر دفعه هم که به
این رابطه برگشتم علت اصلیش این بوده. لطفا کمکم کنید.
پرداخت وام ازدواج به ماسالیها از جیب کارکنان بانکها!
برای دریافت وام ازدواج ثبت نام کردم و در انتها با مدارکی که در سامانه وام ازدواج نوشته بود به یکی از بانک های دولتی شهرستان رفتم.
همان اول، کارمند بانک مدرکی را از من خواست که در سایت به آن اشاره نشده بود. موقع حرف زدن هم تند و غیرشمرده صحبت می کرد. برگشتم و از پست‌بانک، پرینت مدرکی که وی گفته بود گرفتم. به بانک برگشتم.
کارمند بانک گفت: پس پوشه کجاست؟»
گفتم: مگر پوشه هم می خواهد؟ یکبار که به
اینقدر ریتم اتفاقات این چند وقت اخیر بالاست که نمیدانم روی کدام تمرکز کنم، فقط این که امروز دم مدرسه معلم لیلی گفت که این بچه چند تا سرفه کرده و بنا به پروتکل جدید نمی‌تونه بیاد مدرسه، من اینطوری بودم: دست شما درد نکنه، من که میدونم این بچه مریض نیست (محض احتیاط برگشتم خانه و عکس جواب منفی سلف تست هم براشون فرستادم) ولی کی می‌دونه اگه همینطوری بیاد مدرسه مریض نمیشه :-|
حالا بچه چطور بود؟ بغض، اشک، آه که من می‌خوام برم مدرسه!
داشتم از روی لجن مرطوب کف جنگل می گذشتم. همانجایی که بوی کاج و رازیانه به تاریکی دست داده و همه دارکوب ها را کشانده بود آنجا. کار من رد شدن از جنگل است. هر روز کار من اینست که دم غروب راه بیفتم از دل جنگل رد شوم تا برسم به مرغزار پشت جنگل که می خورد به سرزمین غربتی ها. همینطور که توی فکر این بودم که وقتی برگشتم بروم پیش رافیک و بدهم کفشهایم را وصله کند، یک پشته براق که فقط ازش حرارت را می توانستم ببینم روبروم سبز شد. پا شل کردم و دولا دولا شدم و د
در این قسمت از انیمیشن طنز لاروا چوب کبریتی که تنهاست و هر چیزی که از کنارش رد میشه رو کنار خودش میذاره اما تا احساساتی می شه منفجر میشه. کرم خاکی های بیچاره.نماوا کلیپ 7 بانک لینک های دانلود فیلم ، دانلود سریال و دانلود آهنگ میباشد.
از چهارشنبه که از مدرسه برگشتم علایم بیماری نمایان شد.
تب، بدن درد، سرفه، بی حالی
داشتم خدا خدا میکردم که تا شنبه حالم بهتر شود.
الحمدالله شد. اما همچنان سرفه های بدی میکنم.
حالا چیشده که سر صبحی دارم گزارشِ حالم را میدهم؟ در مدرسه یک نفر نیامد بپرسد که خانمِ سین چیشده، خدا بد ندهد؟ خب به امروز نمیامدی و استراحت میکردی !
دریغ از یک نفر:)
اینجا حس میکنم در قلب اروپا هستم، کسی به کار کسی کار ندارد.
نمیدانم شاید خیلی دیگر توقعی شده‌ام.
میدانی ج
امان از مدرسه رفتن بعضیا,حکایتی دارن برای خودشون!یعنی مامان بابا ها دق می کنن از دست اینجور بچه ها. ابتدایی بودم چون نمیدونستم روزاهفته رو برنامه ۳ روز رو میزاشتم توکیفم و هر ۳ روز یه بار محتویات کیفم رو خالی میکردم و برنامه ۳ روزبعدی رو میزاشتمیه بار ۳ شنبه بود از خواب بیدار شدم که اسمشم گذاشته بودم بدترین روز زندگیم
اون روز حدود ۱ ساعت دیر بیدار شدم و با سرعت نور لباس پوشیدم و سوار دوچرخه شدم و رفتم طرف مدرسه رسیدم در مدرسه دیدم کیفم باه
چیزی نزدیک به 2 ماه بود که ذهم درگیر یک ایده بود. داشتم برای خودم آزادنویسی میکردم و با رستاخیز کلمات قصه‌گوی درونم را سیخونک می‌زدم که تمرینش خوب از آب درآمد. یعنی ایده‌ای که در آن دو صفحه شکل گرفت را دوست داشتم. پس تصمیم گرفتم ادامه‌اش بدهم.
آن را ادامه دادم و سعی کردم گوشه و کنارش را کشف کنم. شروع کردم به طرح
ادامه مطلب
اولین باری که ی کردم هفت سالم بود، شایدم هشت سال، لقمه های همکلاسیم رو می یدم، آخه خیلی خوش مزه بودن، بعد از اون دیگه دستم به ی عادت کرد، همه کار می کردم، جیب می زدم، کف می رفتم، ی از طلا فروشی که خوراکم بود، کارم به جایی رسیده بود که از پول اشباع شده بودم، ولی می دونید رفقا وقتی دستت کج بشه دیگه هیچ جوره درست نمیشه، من هم تفننی ی می کردم!آخرین باری که ی کردم یه غروب چهارشنبه لب ساحل بود، یه کیف زنونه رو از روی شن ها کش رفتم. ام
جای دنجی بود و هم صحبت خوبی
لیوان چای را بر میداشتم با چند عدد قند همراه خیالی مشتاق با گامهایی آرام میرفتم و کنارش مینشستم. حس میکردم! به ندرت میان صحبت هایم بر میگشت و خیره نگاهم میکرد بین خودمان بماند نگاهش عجب میچسبید من تماما خریدارش بودم. سهم من از او حضورش و سهم او از من یک لیوان چای!
گاهی سخت بیتاب میشدم آرام سر فرا گوشش می آوردم که شاید نجوایم، سکوت دلنشینش را به لبخند همچون عسلش مزین کند واقعا معرکه میشد! آخرین بار کنار پله دیدمش. اما
امروز روز اول مدرسه هلیا بود. هلیا خیلی نگران بود و دیشب به سختی خوابید.
نمیدونم چرا با اینکه معمولا از هیچکس انتظاری ندارم ولی امروز دلم میخواست کسانی که میدونم هلیا براشون خیلی مهم هست بهمون زنگ بزنند.
هیچگ نزد و من یادم اومد که دارم لحظات خوشی را از دست میدهم. حالم عوض شد. چه خوب که من الان اینجا هستم در کنارش و در امید و دلواپسی هاش باهاش شریک میشم.
عزیزانم که میدونم هلیا را با عشق همیشه حمایت میکنید. امروز روز خیلی خوبی بود و نگرانی‌ه
الان دارم مقاله علمی- پژوهشی را که ماهها قبل نوشتم اصلاح میکنم. برای چند مجله فرستادم ریجکت شد، چاپ مجله رانت شده. باید اسم یه استاد کنارش باشه و گرنه هیچ وقت چاپ نمیشه.
برای استاد راهنمام فرستادم گفت مقاله خوبی است در حد چاپ است. اصلاحیه داد.
تمرکز ندارم و گرنه خیلی وقت پیش تمام شده بود. امروز باید هر جور شده داده های آماری را جمع و جور کنم و برای استادم بفرستمش.
سلام خب دوستان برگشتم با به ویدیو دیگه تو این ویدیو قراره که باهم ببینیم که چجوری یک قهوه خوشمزه بخوریم امیدوارم براتون مفید بوده باشه حتما لایک کنید و بازنش.تیدا کلیپ بانک لینک های دانلود فیلم ، دانلود سریال و دانلود آهنگ میباشد.
یه روزی داشتم یه فایل صوتی گوش میدادم .
میگفت:" کیو دیدی با درد دل کردن آروم بشه؟ درددل میکنی بدترم میشه! حتی اگه کاملا حق با تو باشه"
واقعا خیلی بدتر شد و یه چیزیم بدهکار شدم، مظلوم تاریخ منم :-/ .
پ.ن: بعد یک هفته سوار‌ماشین شدم اینقدر خوشحال شدم(دقیقا حس از زندان آزاد شده ها) که کلا یادم رفته بود خونه منتظرن تا من خرید کنم برگردم! اخرم دست خالی برگشتم :|
پ.ن: رفته پایه گلدون خریدم ۴ تا گلدون اوردم تو اتاقم -_- الان دیگه خودمم تو اتاق جا ندارم :-/
شناخت علمی جوغن ها برای کشف درست گنج و دفینه
رمزگشایی قبور جوغن شکل
بیشترین آثاری که در ایران و کشورهای اطراف ایران که زیر مجموعه ابران باستان بودند این آثار فراوان دیده شده و معنی جوغن یاهمان کاسه یعنی سنگی که به مانند کاسه گرد و صیغلی باشد را جوغن میگویند . پس عزیزان اشتباه نکنند . سوراخ بیضی و مربع جزء جوغن محسوب نمیشود و در کنار جوغن معنی دیگر میدهد .جوغن خالی در اصطلاح فقط نماد قبر و قبرستان محسوب میشود . ولی اگر همراه با اثار دوم کنارش با
*همسفربهشت *: روایتگرے حاج حسین کاجی" ؛رفتم سر مزار رفقای شهیدم و فاتحه ای خوندم و برگشتم شب تو خواب رفقای شهیدم رو دیدم گفتن: فلانی خیلی دلمون برات سوخت گفتم: چرا جواب دادن: وقتی اومدی مزار ما فاتحه خوندی ما شهدا آماده بودیم هرچی از خدا میخوای برات واسطه بشیم ولی تو هیچی طلب نکردی و برگشتی خیلی دلمون برات سوخت. رفتین مزار شهدا حاجت هاتون رو بخواین، انشاءالله، برآورده می شود #شادی‌روح‌شهداصلوات پن
سلام!
آرام آرام گام برمی داشت. میان کوچه آمده بود. رهگذران کوچک و بزرگ از کنارش می گذشتند. زیبا و مهربان، به رهگذران نگاه می کرد. لب هایش می شکفت. صدای جذاب و نرمش در کوچه می پیچید: سلام علیکُم».
بوی خوش سلامش مثل نسیم بهار، دل ها را نوازش می داد.
اسم دوست
ادامه مطلب
رفیقم میگفت : ۳۰ سال پیش خواستم برم شیراز، رفتم ترمینال و سوار اتوبوس شدم. صندلی جلوم زن و شوهری بودند که یه بچه تپل و شیرین ۳ یا ۴ ساله داشتند. اتوبوس راه افتاد، ۱۶ ساعت راه بود. طی راه؛ بچه تپل و شیرین که صندلی جلو بود هی بسمت من نگاه میکرد و میخندید.چند بار باهاش دالی بازی کردم و بچه کلی خندید. دست بچه یه کاکائو بود که نمیخوردش. تو دالی بازی؛ یهو یه گاز از کاکائو بچه زدم،بچه کمی خندید.
کمی بعد مادر بچه با خوشحالی به شوهرش گفت: ببین بالاخره ک
ساده گویم من که نه اما شماها هم کار بلدما ساده اما شماها افاده هیچ این فقط بازو ما د اریم عشق کمی ذوق کمی هم هستیم خوبما که خوردیم دودست از دسته دوست ازدسته دشمن از دسته هر دو چوب.ماله ملک خدا ملک جای او من وتو فقط. میزنیم بلانسبت چو حیوانی برای این دوروز دنیا بهم مشت ولقت. برو سازی ساز کن از نو زندگی اغاز کن تا جوانی داری تا که هستی جوان
به نام او
چند روز اخر امتحانارو محمدرضا اومد پیشم که تنها نباشم.
بالاخره ترم ۶ هم تموم شد.ولی ۶ ترم دیگه مونده!
امروز به این ۳سال که اینجا بودم فکر میکردم.به دوستام به کارهایی ک کردم.به روز هایی که تنهای تنها بودم و به معدود درس هایی که با علاقه خوندمشون!به اکثر درس هایی که با بغض خوندم.
پارسال،دقیقا همین روز پیش تینا بودم زنجان.رفته بودیم با یکی از دوستاش،شیت!یه رستوران که کنارش یه رودخونه بود و تو مسیرم یه سدخاکی بوده گویا!
پارسال این موقع بع
سلام
هیچ وقت آدم دقیقی نبوده‌ام و جزییات یادم نمی‌مانده، مگر آنکه موضوع برایم اهمیت خاصی داشته باشد.
مثلا همیشه می‌ترسم به نزدیکانم تبریک بگویم که فلان وسیله را جدید خریده‌اید، مبارک است! چرا؟ چون معمولا جوابم این است که خیلی وقت است داریمش، چطور تابحال ندیده‌ای؟!
یا مثلا جرات نمی‌کنم بگویم فلانی مدل مویت یا رنگش مبارک است! چون معمولا دیر متوجه می‌شوم. البته به برکت کرونا!!!! که دیر به دیر همدیگر را می‌بینیم، ممکنه است بعضی وقت
نگاهی به نقاشی جای دستهامون، خطوط کج و معوج و نقاشی‌های زیبایی که روی دیواریه‌ی حمام کشیده بودیم، افتاد وباعث شد لبخند ثابتی گوشه‌ی لبم بنشینه.
چون راحت نبودم بالا حمام کنم، محسن اینجا رو برام درست کرده بود، قربون دل مهربونش برم.
تنی به آب زدم، غرق لذت شدم، حس خیلی خوبی داشتم، آب خستگیم رو شست.
به اتاقم برگشتم، کمی سرد بود درحالی‌که با حوله موهام رو خشک میکردم با اون دستم لبه‌ی پرده روگرفتم، پرده رو دور تخت و بخاری کشیدم که گرماش بیرون ن
خانم جوانی در سالن انتظار فرودگاهی بزرگ منتظر اعلام برای سوار شدن به هواپیما بود. باید ساعات زیادی رو برای سوار شدن به هواپیما سپری می کرد و تا پرواز هواپیما مدت زیادی مونده بود، پس تصمیم گرفت یه کتاب بخره و با مطالعه این مدت رو بگذرونه. اون همین طور یه پاکت شیرینی خرید .
اون خانم نشست رو یه صندلی راحتی در قسمتی که مخصوص افراد مهم بود تا هم با خیال راحت استراحت کنه و هم کتابشو بخونه کنار دستش. اون جایی که پاکت شیرینی اش بود .یه آقایی نشست روی ص
خانم جوانی در سالن انتظار فرودگاهی بزرگ منتظر اعلام برای سوار شدن به هواپیما بود. باید ساعات زیادی رو برای سوار شدن به هواپیما سپری می کرد و تا پرواز هواپیما مدت زیادی مونده بود، پس تصمیم گرفت یه کتاب بخره و با مطالعه این مدت رو بگذرونه. اون همین طور یه پاکت شیرینی خرید .
اون خانم نشست رو یه صندلی راحتی در قسمتی که مخصوص افراد مهم بود تا هم با خیال راحت استراحت کنه و هم کتابشو بخونه کنار دستش. اون جایی که پاکت شیرینی اش بود .یه آقایی نشست روی
درباره این سایت