خدا را اینگونه شناختم

اول اولش برمی گردد به خیلی سال قبلالبته خیلی سال از دید من سی و چند سالههمه اش هفت سال پیش بودنحوه آشنایی مان مهم نیستمهم آمدن و بودن تو بود ک دیری نپاییدرفتیفکر میکردم راحت رفتینمیشناختمتاگر میشناختم حتما نمیگذاشتم برویشده بود فریاد بزنم ک دوستت بزنم نمیگذاشتمآن روزها مغرور بودمحالا دیگر جا افتاده امشاید هم تو را دیر شناختم دیر فهمیدم ک پیش تو، بدون غرور بودن عیبی نداردمیفهمیدرک میکنیخب نمیشناختمت دیگرمثل الان نمیشناختممثل حالا که رف

     کوچک تر که بودم می خواستم رفتگر شوم،هرگاه در خیابان پاکبانی را می دیدم از مادرم می خواستم بایستد تا آن ها را دید بزنم،شیفته ی شان بودم.البته آن موقع ها رفتگر و پاکبان نمی شناختم؛برای من آن ها "آقای آشغالی" بودند.برای مسیح چهارساله که هنوز حماقت بلوغ و بزرگ شدن را تجربه نکرده بود،نارنجی لباس شان درخشنده ترین فام و جاروی چوبی بلندشان جادویی ترین معجزه بود.در آن لحظات تماشا یک رفتگر بود و مسیحی که نبود،مسیحی ذوب شده در رقص عاشقانه ی جارو و �

تولد ۱۵ سالگی دنبال نسخه اصلی کتاب پیرمرد و دریا» بودم اما فروشنده ترجمه دریابندری را جلویم گذاشت و گفت از اصلش هم بهتر است و بود.نجف دریابندری را از همان زمان کشف کردم و عاشقش شدم. ترجمه‌هایش را یکی بعد از دیگری می‌خواندم و دلم می‌خواست مثل او مترجم باشم. شب کنکور زبان به امید رشته مترجمی» چنین کنند بزرگان» می‌خواندم و به او فکر می‌کردم.  ادبیات آمریکا و دنیای ترجمه را با او شناختم و آرزویم این بود مثل او ترجمه کنم.
خیال می‌کردم قرار ا

برترین ها: مجری تلویزیون ماجرای فوت پدرش را بازگو می‌کند. المیرا شریفی مقدم با انتشار این عکس در صفحه اش نوشت:ساعت پنج و بیست و پنج دقیقه عصر نوزدهم دی هفتاد و دو، من و برادرم منتظریم که پدرو مادرمون برگردند خونه، صدای کمک میاد!دوباره کمک!با سومین کلمه کمک، صدای بابام رو شناختم. جلوی ورودی خونه حمله میکنند برای سرقت کیفش و وقتی مقاومت میکنه، به قتل میرسه. بیست و پنج سال گذشته و دونفر قاتل هنوز پیدا نشده اند. هرچقدر بزرگتر میشم، اون شب وحشتنا

برای راوی داستان‌های زندگیعلی‌اشرف درویشیان»
داستان‌ها روح دارند
کودک و نوجوان > فرهنگی – اجتماعی – فرهاد حسن‌زاده:نوجوان که بودم، تازه پشت لبم سبز شده بود و هی و هی و مدام و مدام داشتم می‌شناختم.
دنیای هنر را می‌شناختم، دنیای ادبیات را می‌شناختم، با سبك‌ها آشنا می‌شدم، با نویسنده‌ها و شاعرها و سینماگرها و … خلاصه دفتر سفید ذهنم پر می‌شد از اسم آدم‌ها و آثارشان.
یكی از كتاب‌هایی كه رفت تو دفتر سفید ذهنم، نام مجموعه‌داستان آب

هشدار : این مطلب حاوی کلی تعریف و تمجید از خودم و کلی درس زندگی میباشد شوخی بسه حالا جدی باشید الان که به گذشته خودم نگاه میکنم واقعا کیف میکنمالان میفهمم چقدر اون موقع خفن بودمخدایی هم خیلی خفن بودم ، هم خیلی حس و حال داشتمچه همه دوره برگزار کردمو چقدر چشم و دل سیر بودمالبته نمیدونم بهش بگم چشم و دل سیر یا اینکه بگم حماقت با اینکه ویدئو گذاشتن توی آپارات برای من فقط وقت تلف کردن بود ولی تجربه شد و برای شما هم

حرثمه می گوید:
چون از جنگ صفین همراه علی علیه السلام برگشتیم، آن حضرت وارد کربلا شد. در آن سرزمین نماز خواند. و آن گاه مشتی از خاک کربلا برداشت و آن را بویید و سپس فرمود:
- آه! ای خاک! حقا که از تو مردمانی برانگیخته شوند که بدون حساب داخل بهشت گردند.
وقتی حرثمه به نزد همسرش که از شیعیان علی علیه السلام بود بازگشت ماجرایی که در کربلا پیش آمده بود برای وی نقل کرد و با تعجب پرسید: این قضیه را علی علیه السلام از کجا و

چگونه می داند؟.
حرثمه می گوید: مدت�

موضوع انشا: اگر چه عاشق برفم بهار هم خوب است
ثانیه ها ,دقیقه ها,ساعت ها,روزها و شب ها,فصل ها و تمام اتفاقات خوب و بد این دنیا درگذرند. حتی به فاصله یک چشم به هم زدن. هیچ ساعتی برای هیچ فردی در هیچ جای دنیا متوقف نمیشود.چه در زمستان و چه در بهار.
خودم را و زندگی ام را در زمستان شناختم و پیدا کردم. فصلی که سادگی و یکرنگی را از او آموختم همان سفید پوش مهربان که برف و باران را به ما هدیه داد.
من عاشق برفم. زیبایی ای که در گلوله های برفی می بینم هیچ جا نمی

سلام من اولین پست خود در وبلاگم است اسم من حسین است من 20 سالم است و در رشته MBA دانشگاه علمی کاربردی کیش دانشجوه هستم من می خوام خاطراتم را با همهای دوستان و همه افرادی که می خواهند در مورد زندگی من بدونند در این وبلاگ براتون بزارم می خوم از اول زندگیم و از اونجای که اتفاقات برام پیش اومد براتون بگم .من یه پسر 6 ساله بودم و یه پسر شیطون که هیچکی بجز خودش براش مهم نبود یه پسر که همیشه بخاطر درگیری با بچه های هم سم خودش مورد تمسخر دیگران و بزرگان بود

از مردی که صاحب یکی از بزرگترین فروشگاه‌های زنجیره‌ای در جهان است، پرسیدند: راز موفقیت شما چه بوده؟» او در پاسخ گفت: زادگاه من انگلستان است. در خانواده‌ی فقیری به دنیا آمدم و چون خود را به معنای واقعی فقیر می‌دیدم، هیچ راهی به جز گدایی کردن نمی‌شناختم. روزی به طرف یک مرد متشخص رفتم و مثل همیشه قیافه‌ای مظلوم و رقت‌بار به خود گرفتم و از او درخواست پول کردم. وی نگاهی به سرتاپای من انداخت و گفت: به جای گدایی کردن، بیا با هم معامله‌ای کنیم. �

می‌دونی من همیشه با اعدام موافق بودم راستش. و خب فکر می‌کردم فلانی رفته بهمانی رو کشته و هزار کار وحشتناک دیگه باهاش کرده، خب پش حقشه که اعدام شه. هیچوقت حرف کسایی رو که با اعدام مخالف بودن درک نمی‌کردم واقعا. ولی مدت‌ها بود به این قضیه و دلایل مخالفت‌ها فکر می‌کردم. آخرین باری که واقعا درمورد درست و غلط بودن اعدام تردید کردم وقتی بود که تو کتاب ابلهِ داستایفسکی، درموردش خوندم. و الان، بار دومه و تو کتابی دارم درموردش می‌خونم که خودم مترج

پاورپوینت جائیکه خدا می خواهد باشم لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب" فرمت فایل: powerpoint (قابل ویرایش و آماده پرینت) تعداد اسلاید: داستان مردی را که هرگز نمی شناختم شنیدم٬ که حتماً خدا می خواست که این داستان را بشنوم. او رئیس امنیت شرکتی بود که باقیمانده اعضای خود را از حمله به برجهای دوقلو دعوت کرده بود تا فضای اداره خود را با آنها قسمت کنند. با صدایی پراز وحشت داستان اینکه چرا این افراد جان سالم بدر بردند و همکارانشان کشته شدند

دانلود اجرای Million years ago آدل
من فقط می خواستم خوش بگذرونمپرواز کردن و دویدن رو یاد بگیرمگذاشتم قلبم تصمیم بگیرهوقتی جوون بودم.همیشه با تمام وجود باید می دونستمواسه اینکه استحقاقم رو نشون بدم ناچار باید بهاشو بپردازمو حرف دلم رو بزنم.می دونم من تنها کسی نیستمکه از کارهایی که اون ها کردن افسوس می خورهبعضی وقت ها حس می کنم فقط منم کهنمی تونه جلوی انعکاسی که اونها می بینن دووم بیارهای کاش می تونستم یه کم بیشتر زندگی کنمبه آسمون نگاه کنم،نه فقط ز

 


یکی بود یکی نبود


 

 تاجری بود که کارش خرید و فروش پنبه بود و کار و بارش سکه شده بود .

 

تا آنجا که
 بازرگانان دیگر به او حسودی می کردند یک روز یکی از بازرگان ها نقشه ای کشید و شبانه به انبار پنبه ی تاجر دستبرد زد .


 


به تنهایی شب تا صبح پنبه ها را از انبار بیرون کشید و در زیرزمین خانه ی خودش انبار کرد .


 


صبح که شد تاجر پنبه خبر دار شد که ای دل غافل تمام پنبه هایش به غارت رفته است .

 

داد و فریاد کنان به نزد قاضی شهر رفت و گفت


 

 خ

دیروز خیلی استرس رفتن به مدرسه را داشتم.بالاخره برای صبح روز مدرسه به سختی خوابیدم.خیلی خواب مدرسه رو می دیدم.صبح زود ساعت 5:30 بیدار شدم.نماز صبح خودم رو خوندم.صبحانه ام رو میل کردم.دندان هایم رو مسواک زدم.لباس های مدرسه ام رو پوشیدم و همچنین لوازم التحریرم رو در کیف گذاشتم.برای اینکه بدون استرس به مدرسه بروم در خانه دوستم رفتم.زنگ انها رو زدم.بعد از چند دقیقه در را باز کرد و به سمت مدرسه حرکت کردیم.بعد از یک ربع به مدرسه رسیدیم.دانش اموزان زیا�

توبه سردسته راهنیكی از علماء از كربلا و نجف برمی گشت ولی در راه برگشت در اطراف كرمانشاه و همدان گرفتار ان شده و هر چه او و رفقایش داشتند، همه را سارقین غارت نمودند.  آن عالم می گوید : من كتابی داشتم كه سالها با زحمت و مشقّت زیادی آن را نوشته بودم و چون خیلی مورد علاقه ام بود در سفر و حضر با من همراه بود، اتفاقاً كتاب یاد شده نیز به سرقت رفت، به ناچار به یكی از سارقین گفتم من كتابی در میان اموالم داشتم كه شما آن را به غارت برده اید و اگر �

دوست دارم امروز در انشایم بگویم که چقدر به دانستن نیازمندم و شما تنها کسی هستید که می توانید دانایی را به من هدیه دهید. كلاس به واسطه حضور شما متبرک می شود. دوست دارم امروز در انشایم بگویم که چقدر به دانستن نیازمندم و شما تنها کسی هستید که می توانید دانایی را به من هدیه دهید. كلاس به واسطه حضور شما متبرک می شود. برترین طواف معلم سعی میان شاگرد و تخته سیاه است و این طواف زیباترین لحظه های زندگی تان را می سازد. محراب شما كلاس درس است آنجا كه معب�

پریشب خواب دیدم یه عده‌ی زیادی تو یه اتاقی مثل پذیرایی خونه‌ی بابابزرگم اینا جمعیم. بابام بود، آقای همسایه بغلی هم بود ولی به یه اسم دیگه! فک کنم یکی از دوستای دانشگاهم هم بود با کلی آدم دیگه که نمی‌شناختم. از اینجاش یادمه که همه زیرانداز انداخته بودیم که پیلاتس کار کنیم! ولی چون خیلی شلوغ بود جای کافی نبود برای انجام حرکت‌ها. از اون‌طرف یکی دو تا ظرف روی طاقچه بودن که تو یکیش انگار غذا بود. یهو منو صدا زدن که چرا در اینا رو درست نذاشتی کاغذ�

اگر می‌خواهی بفهمی جامعه چقدر مدرن شده باید خودت را در موقعیت قضاوت مردم قرار دهی. این طوری خیلی زودتر از جامعه شناسان به نتیجه می‌رسیمثلا من ازدواج نکرده‌ام. آن هم نه این که خودم تصمیم گرفته باشم مجرد بمانم اما خودم را به آب و آتش هم نزدم که ازدواج کنماین جور مواقع باید با گفتن عبارت معروف ایرانی: قسمت نبود روی همه چیز سرپوش بگذاریهر چند انگار مردم بهتر از تو می‌بینند کجای کار می‌لنگد. آن‌ها بهتر از تو می‌دانند چه چیز باعث می‌شود یک رو

ا-شخص ، زمان و نوع افعال زیر را مشخص كنید: خورده باشیم – گفته اید- می شناختم – خواهند پذیرفت – بخوانی – دارد می شنود- پخته باشی                                                           ( 57/4) از افعال انتخاب شود .2- بن ماضی ومضارع این افعال را مشخص كنید: نقل می كنند- گردآورد- نوشته شده است- می شودبخواهیم – نمی دهد

پستچی؛ قسمت یازدهم
چرا یک فیلم خوب، یکدفعه بد می شود؟ چرا در خانه ات خوابیده ای؛ یک نفر زنگ می زند، خبر بد می دهد؟ چراپستچی هاهمیشه خبر خوب نمی آورند؟روی دو صندلی نشسته بودیم. من و علی. مثل دو بچه خلافکار که از کلاس بیرونشان کرده اند! در پادگان جنگ شده بود. حاجی رییس می رفت و می آمد، تلفن می زد، دستور می داد و از زیر چشم ما را می پایید.
به علی گفتم: چه خبره؟گفت: منتظر عاقدن!گفتم: پدرم که هنوز نیامده!گفت: میاد، بارونه!گفتم: فکر نمی کردم تو هجده سالگی

به دعوت mardebarani.ir:
آشنایی: اواسط دهه 80
اون موقع‌ها که هنوز مجله گل‌ آقا بچه‌ها تعطیل نشده بود، یه بخش داشتن که توش از وبلاگ طرفداراشون مطلب میذاشتن؛ احتمالاً معرفی می‌کردن. اولین بار با کلمه وبلاگ اونجا آشنا شدم و اینکه یکی وبلاگ داشته باشه برام خیلی چیز عجیب و باحال و خاصی بود! حدودی می‌دونستم که وبلاگ یعنی توی اینترنت یه چیزی رو می‌نویسن و همه دنیا می‌تونن بخونن. اما فک می‌کردم کار سختی باشه. با توجه به اینکه آخرین شماره مجله توی سال 87 چ�

مقاله اصول زنجیره‌ای رسانه دینی در خانواده
سه شنبه پانزدهم تیر ۱۴۰۰ ساعت 12:6 توسط رسول مصباح | نظر بدهید

مقدمه‌ای کوتاه بر یک مقاله‌ی بلند:
حسین غفاری میگوید:من که خودم پایه‌ی حرف زدن و بحث کردن درباره‌ی فضاهای رسانه‌ای و اهل حضور در جلسات دانش آموزی و دانشجویی مختلف با موضوعات سواد رسانه‌ای هستم، چندی پیش به عنوان مستمع به جلسه‌ای دعوت شدم که قرار بود در آن از خطرات رسانه‌های نوین سخن گفته شود. با خودم می‌گفتم که احتمالاً یا حرف‌های

امروز دست اندرکاران زیاد بودن وکار خیلی زود تموم شد. زودتر از همه ی روزاجاش به تلافی هفتصد سال حرف زدیم. البته من وحانیه ویه خانم دیگه. وگرنه فاطمه همش خواب بود(حالش خوب نبود بچم. بیدارم که شد صورتش انقدر رنگ پریده شده بود که :///)یه خانمه اونجا بود،نه که بگم روانشناس بود ولی یه سر رشته ای داشت تو این چیزا. منم واقعا هرکسیو تو این زمینه قبول ندارم،فقط محض تفنن حرفاشونو گوش میدم ببینم بقیه چجور طرز فکری دارن.(خیلی وقتا درحالی که با قیافه ی جدی مث�

مرد خسیسی، خربزه ای خرید تا به خانه برای زنِ خود ببرد.در راه به وسوسه افتادکه قَدری از آن بخورد، ولی شَرم داشت که دستِ خالی به خانه برود.عاقبت فریب نَفس، بر وی چیره شد و با خود گفت: قاچی از خربزه را به رَسمِ خانزادِه ها می خورم و باقی را در راه میگذارم، تا عابِران گَمان کنند که خانی از اینجا گذشته است، و چنین کردالبته به این اندک، آتش آزِ او فرو ننشست و گفت، گوشتِ خربزه را نیز میخورم تا گویند، خان را چاکِرانی نیز در مُلازِمت 

یكی از علماء از كربلا و نجف برمی گشت ولی در راه برگشت در اطراف كرمانشاه و همدان گرفتار ان شده و هر چه او و رفقایش داشتند، همه را سارقین غارت نمودند.
آن عالم می گوید : من كتابی داشتم كه سالها با زحمت و مشقّت زیادی آن را نوشته بودم و چون خیلی مورد علاقه ام بود در سفر و حضر با من همراه بود، اتفاقاً كتاب یاد شده نیز به سرقت رفت، به ناچار به یكی از سارقین گفتم من كتابی در میان اموالم داشتم كه شما آن را به غارت برده اید و اگر ممكن است آن را به من برگ�

داد :/جیغ :/فریاد :/مدرسه ها شروع شد :/بازم امتحانو،درسو،پاشدن در ۶ صبح :/ماام که دبیرستانی شدیم :/تا ساعت ۲ باید مدرسه باشیم :/ااااااااااااااااااااااااااا :/اينگونه میشود که دیگه وب بی وب :/اگرم بخوام پست بزارم هفته ایی نیم بار!!@_@کوهی از مشق روی سرمان خواهد ریخت@_@اهه اهه اهه اهه اهههههههههههههههههههه(حضار)@_@دیگه نمیتونم کد بسازم>_< @_@اينگونه میشود که سفارشات بی سفارش@_@خب دیگه حالا زیاد بد نیست:-)دوستای قدیم:-)دوستای جدید:-)حالا ده درصد دلمون بر

پدر ژبتو به پینکیو میگوید .پینکیو چوبی بمان.آدم ها سنگی اند .دنیایشان قشنگ نیست.
این یک دیالوگ است که نویسنده بجز اینکه معنا را رسانده در عمق کلامش زیبایی خاصی هم نهفته است
حالا چکار کنیم که بتوانیم دیالوگ های زیبایی بنویسیم؟
نخست ما داستانمان را به پایان می رسانیم و بعد در ویراستاری مکالمه های را که در داستان نوشته ایم را تبدیل به دیالوگ میکنیم
میتوان بجای دیالوگ از ضرب المثل هم استفاده کرد.
مخصوصا در داستان کوتاه جایی برای مکالمه نیست و یک

نتونستم عوق نزنم
به خودم گفتم مریم تو عوق نمیزنی
تو به آب دهن و بینی آویزون شده ی یه پسر بچه ی ۴/۵ساله عوق نمیزنی
تو به پرده ای که کرد تو دهنش و بعد درش آورد و آب دهنش باهاش کش اومد عوق نمیزنی
تو فقط به ادامه ی اسم گذاریت روی پرنده های پشت پنجره بااین پسر ادامه میدی
همین الان که مینویسم هم دارم عوق میزنم
عوق زدم ولی نذاشتم بفهمه
بغلش کردم و از پرده دورش کردم و خودم هم دور شدم
نشستم روی صندلی
دستامو نگا کردم
باید میشستمشون
باخودم گفتم چقد حقیری مر

عزیزانم امروز کارینا قصد دارد یکی از خاطراتش را برای شما تعریف کند که امید وارم این خاطره برای شما مفید واقع شود. سال 1998 بود، دوستی داشتم که از معامله گران بزرگ و از قدیمی های کهنه کار مارکت بود.او همیشه رسم داشت که معامله گران حرفه ای را در سراسر دنیا دعوت و یک مهمانی مختصر برای بیان دیدگاه ها و گپ های خودمانی ترتیب دهد البته خوب بگذریم که خیلی وقت ها این جور مراسم بیشتر جنبه خودنمایی پیدا میکرد ولی لابه به لای اون میشد چیزهای خوبی هم پیدا کر�