من خسته ام , نه
مثل درختی که خسته است
میوه نمی دهد دلش
از بُن شکسته است !
خسته ، نه مثل قلب
فرومانده از تپش
یا خون مُرده ای
که ز رفتن نشسته است
خسته نه از هزار و
دو صد سال انتظار
چشم انتظار آمدن
اولین بهار !
خسته ولی نشسته نه
، که ایستاده ام
بر پای مانده بر
سر این عهد استوار.
من خسته ام ز
خستگی هم قطارها
چشمان خواب رفته ی
چشم انتظارها
زین خلق پر
شکایت نالان دلم گرفت »
افسوسِ همّتی که
ندارند یارها !
فرشته حالی
باب دل :
اصحاب کهف، در قصص قرآنی نام گروهی از مؤمنان است که از ستم پادشاهی مشرک به غاری پناه بردند و سالهای زیادی به خوابی عمیق رفتند. بر اساس روایات، این پادشاه مشرک، دقیانوس، و محل واقعه افسوس بوده است.
داستان این گروه، با اشاراتی کوتاه در اوایل سوره مکی کهف مسطور است که در آن، از یکتاپرستانی یاد شده که برای فرار از پرستش خدایان دروغین به غاری پناه بردند تا از گزند ستمکاران بت پرست در امان باشند. خواب این افراد در غار، به فرمان خداوند سالها طول کشید
درباره این سایت